شجاع خلیل‌زاده فصل سختی را شروع کرده است. او که به عنوان یک ستاره و بازیکنی تاثیرگذار به تراکتور پیوست و در شرایطی که بازوبند کاپیتانی این تیم پرطرفدار را به بازو بست، حالا موقعیت عجیب و دشوار را تجربه می‌کند. سه بازی و سه شکست که با حذف از لیگ قهرمانان آسیا هم همراه بود. آن هم با تیمی که خیلی‌ها پیش از شروع فصل آن را یکی از امیدهای اصلی قهرمانی می‌دانستند؛ هرچند اکنون حتی خوش‌بین‌ترین طرفداران هم نه به قهرمانی، که به بازگشت تیم به شرایط عادی فکر می‌کنند.
شاید کسانی مثل پاکو خمس سرمربی اسپانیایی نیز این روزها فشار حاصل از نتایج بد را روی شانه‌هایشان احساس می‌کنند اما درباره شجاع تفاوت‌هایی وجود دارد. او بازیکن قدیمی و با تجربه حضور در تراکتور است. ضمن اینکه او بازوبند کاپیتانی تیم را به هم به بازو می‌بندد. بازی در پست کلیدی دفاع وسط نیز بار مسئولیت او را طرز چشمگیری افزایش داده و این در حالی است که تراکتور در سه بازی هنوز نشانی از یک تیم منسجم که حتی دورنمایی از آینده‌ای درخشان بسازد را نشان نداد.
شجاع شاید بیشتر از دیگر بازیکنان در بازی‌ها می‌جنگد و تلاش می‌کند و این را می‌توان در جریان بازی و عکس و فیلم‌های منتشر شده پس از آن به خوبی دید اما تلاش تک نفره حتی اگر هر یازده نفر نیز تلاش کنند، بدون انسجام تیمی، در نهایت می‌تواند بی‌نتیجه باشد.
شجاع و تراکتور از لیگ قهرمانان حذف شدند و حالا باید تمام تمرکزشان را روی لیگ برتر و جام حذفی بگذارند. اولین ماموریت آن‌ها بازی با مس رفسنجان است و سپس فیفادی می‌تواند فرصت خوبی باشد تا تراکتور خودش را از این بحران خارج کند.
